Mk 13, 33-37

Czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Jezus powiedział do swoich uczniów:
?Uważajcie, czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie. Bo rzecz ma się podobnie jak z człowiekiem, który udał się w podróż. zostawił swój dom, powierzył swym sługom staranie o wszystko, każdemu wyznaczył zajęcie, a odźwiernemu przykazał, żeby czuwał.

Czuwajcie więc, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie: z wieczora czy o północy, czy o pianiu kogutów, czy rankiem. By niespodzianie przyszedłszy, nie zastał was śpiących. Lecz co wam mówię, do wszystkich mówię: Czuwajcie!?

Uważajcie i czuwajcie, bo nie wiecie? Tymi słowami zwraca się do nas Pan Jezus w Ewangelii św. Marka w I niedzielę Adwentu.

Czas Adwentu to czas czuwania. Czuwanie zakłada aktywność, poszukiwanie, gotowość. Potrzeba nam aktywności, aby móc wsłuchiwać się w swoje sumienie, aby zadawać sobie pytanie: jaki jestem? Potrzeba aktywności,  aby nie przespać czasu oczekiwania, bo przecież PAN jest blisko.

Adwent to szczególny czas poszukiwania Boga poprzez wyciszenie, zatrzymanie się, pogłębioną  lekturę Pisma Świętego, osobistą, rodzinną i wspólnotową modlitwę. Adwent to również czas gotowości na przyjęcie tego, co trudne, niezrozumiałe, bolesne.  Adwent jest również czasem radości, pokoju serca, czasem łaski uświęcającej, którą należy  pielęgnować i rozwijać.

Człowiek Adwentu oczekuje na przyjście Boga w ludzkim ciele, na Emmanuela – Boga z nami.

Czy potrafię dostrzec mojego Zbawiciela w życiu osobistym, rodzinnym, parafialnym, narodowym? Stawiam sobie pytanie, jakie są oczy mojego serca? Czy dostrzegam piękno stworzone przez Boga?

Maryjo, Matko Adwentu, pomóż mi trwać w ciszy i oczekiwaniu na Twojego Syna Zbawiciela Świata.

Przyjdź, Panie Jezu i rozprosz ciemności mojego serca!

s M. Rafaela