J 1, 35-42

Powołanie pierwszych uczniów

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jan stał wraz z dwoma swoimi uczniami i gdy zobaczył przechodzącego Jezusa, rzekł: ?Oto Baranek Boży?. Dwaj uczniowie usłyszeli, jak mówił, i poszli za Jezusem.

Jezus zaś, odwróciwszy się i ujrzawszy, że oni idą za Nim, rzekł do nich: ?Czego szukacie?? Oni powiedzieli do Niego: ?Rabbi! ? to znaczy: Nauczycielu ? gdzie mieszkasz?? Odpowiedział im: ?Chodźcie, a zobaczycie?. Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia pozostali u Niego.

Było to około godziny dziesiątej. Jednym z dwóch, którzy to usłyszeli od Jana i poszli za Nim, był Andrzej, brat Szymona Piotra. Ten spotkał najpierw swego brata i rzekł do niego: ?Znaleźliśmy Mesjasza? ? to znaczy: Chrystusa. I przyprowadził go do Jezusa.

A Jezus, wejrzawszy na niego, powiedział: ?Ty jesteś Szymon, syn Jana; ty będziesz nazywał się Kefas? ? to znaczy: Piotr.

Tak wiele się tutaj dzieje. Spotkane osoby, wypowiedziane słowa, podjęte działania. To tak jak w moim życiu, spotykam wiele osób, słyszę mnóstwo słów, stawiam wiele pytań, szukam odpowiedzi i podejmuję decyzje. Nieraz są one natychmiastowe, a nieraz potrzebuję czasu. Zobaczmy jednak co zrobili uczniowie Jana.

Na usłyszane słowa: ?Oto Baranek Boży? natychmiast poszli za Jezusem, nie wiedząc gdzie idzie. Poszli, bo wiedzieli, że to Ten zapowiedziany Mesjasz, Zbawiciel.

A ja zanim pójdę, muszę wpierw sprawdzić w Google czy warto, czy jest sens, czy to co mówią jest prawdą itp. Oni nie sprawdzali w internecie, oni zaufali Janowi, że mówi prawdę i poszli.

Jakie jest uczniów zdziwienie gdy Jezus stawia im pytanie: ?Czego szukacie??.

Jaka będzie moja odpowiedź?

Oni powiedzieli: ?Nauczycielu, gdzie mieszkasz??  i poszli za Nim. Zobaczyli i zostali.

Wróćmy jednak do pytania postawionego przez Jezusa: ?Czego szukacie?? ? czego ja szukam w moim życiu. W nasze życie  wpisane jest nieustanne poszukiwanie. Szukamy jaką wybrać szkołę, szukamy dobrej książki, szukamy jaką podjąć pracę, szukamy drugiej osoby, z którą chcemy przeżyć całe życie, szukamy powołania jak również kluczy od samochodu, które gdzieś się zawieruszyły w torebce.

Nasz Ojciec Założyciel Pierre Bienvenu Noailles mówił do swoich duchowych córek : ?Pragnąć,  kochać  i szukać   jedynie Boga Samego we wszystkim?. Tu znajdujemy sens życia. Szukać Boga w każdym momencie życia. Odnaleźć Jezusa, zobaczyć gdzie mieszka.

Jak wielka to radość, którą się dzielą uczniowie opowiadając innym: ?Znaleźliśmy Mesjasza?. A ja, czy spotkałam Jezusa? Czy Go odnalazłam wędrując po górskich ścieżkach, zdobywając szczyty gór.  Czy Go odnalazłam w mojej karierze zawodowej?

Pięknie spełniona misja Jana, uczniów, a moja misja?

Czy inni słysząc ode mnie, że znalazłam, że spotkałam Jezusa, chcą iść za Nim? Chcą Mu oddać swoje serce na mieszkanie dla Niego?  Czy dzielę się z innymi tak wielką radością?

On Jest ze mną, ilekroć wołam do Niego, ilekroć spotykam Go w Eucharystii mimo panującej pandemii. On staje na mojej drodze życia, pyta mnie, naucza, uzdrawia napełniając radością, miłością.  Pozostaję u Niego , a On u mnie. 

Jak wielka to radość odnaleźć Jezusa w swoim życiu i uczynić dla Niego mieszkanie we własnym sercu. Dajmy się Jezusowi odnaleźć i pójść za Nim, by żyć Jego Miłością.

s. Maria, sfb